Interview młodego pokolenia

Zadaniem niezwykle stresującym jest niewątpliwie poszukiwanie i znalezienie pierwszej pracy. Młodzi, wykształceni ludzie niejednokrotnie przecierają się przez gąszcz ogłoszeń i utwierdzają się w przekonaniu, że znalezienie zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę nie jest wcale takie proste jak im się wydawało. Chcąc znaleźć zatrudnienie adekwatne do swego wykształcenia trzeba nie tyle trudu, co szczęścia. Można nawet zaryzykować stwierdzając, że jeśli nie mamy znajomości to znalezienie pracy jest naprawdę ogromnym wyzwaniem.

Na własnym przykładzie wiem, że poszukiwanie pracy zgodnej z kwalifikacjami jest bardzo trudne. Nie znaczy to, że trzeba się poddawać. Warto zapoznać się z istotnymi informacjami, których znajomość może ułatwić nam start w nowym miejscu pracy.

Bardzo istotnym elementem w rekrutacji jest na pewno rozmowa kwalifikacyjna, do której trzeba się odpowiednio przygotować. Przygotowując się do takiego spotkania nasz przyszły pracodawca musi utwierdzić się w przekonaniu, że jesteśmy nie tyle profesjonalni co autentyczni. Bycie sobą i szczerość to nadrzędne cechy potencjalnego pracownika.

Zgodnie z dominującym rynkiem usług, gdzie kontakt z klientem jest bardzo ważny, wielu pracodawców szuka pracowników, którzy będą potrafili zadbać o nich nie tylko wzorowo prowadząc projekty, ale także posiadać będą zdolności interpersonalne. Tak więc umiejętność budowania i utrzymywania relacji z klientem jest dziś niezwykle ważna. Kolejny temat to aspekt finansowy przyszłego pracownika. Nawet jeśli zżera nas ciekawość o tym, ile będziemy zarabiać, uzbrójmy się w cierpliwość. Pod żadnym pozorem nie warto podejmować tematu wynagrodzenia.

Bardzo ważna w procesie rekrutacji jest motywacja do pracy w danej firmie. Nie wolno więc mówić, że szukamy jakiejś pracy bo musimy gdzieś pracować.

Rozmowa kwalifikacyjna to odpowiedni moment, podczas którego pracodawca odczytuje naszą mowę ciała. Warto więc unikać pewnych zachowań, które z pewnością nie wypłyną pozytywnie na postrzeganie naszej osoby. Pamiętajmy, że nasza postawa zdecydowanie wpłyną na ocenę osoby rekrutującej. Jak się więc zachować, by nasz pracodawca odebrał nas jako osobę godną zainteresowania? Ważny jest kontakt wzrokowy. Unikając kontaktu wzrokowego postrzegani będziemy za osobę nieśmiałą lub nieszczerą. Warto zachować sylwetkę wyprostowaną, co oznaczać będzie pewność siebie i silną osobowość.
Bardzo ważne jest posiadanie wiedzy o produktach czy usługach, jakie firma oferuje. Warto też znać kadrę zarządzającą. Im więcej dowiemy się o firmie i metodach rekrutowania pracowników, tym bardziej zwiększymy sobie szansę na pozytywne zaprezentowanie swojej kandydatury.
Na spotkanie rekrutacyjne zabieramy ze sobą nie tylko kompetencje i wiedzę, ale również wygląd. Ważny jest więc odpowiedni wygląd zewnętrzny. Ubierzmy się więc czysto i schludnie. Ubiór powinien być dostosowany do stanowiska, na jakie aplikujemy.
A teraz troszkę porad z savoir vivre.
Nie wyciągamy pierwsi ręki na przywitanie. Jesteśmy gościem, więc musimy się dostosować.
Nie siadajmy, jeśli nie zostaniemy o to poproszeni.
Nie wypowiadajmy się źle o poprzednich pracodawcach.
Bądźmy punktualni.
Nie spoufalajmy się.
Nie przerywajmy rozmówcy.

Pamiętajmy, że rozmowa kwalifikacyjna to okazja do znalezienia się w krzyżowym ogniu pytań rekrutera a także baczna obserwacja naszej osoby. Bądźmy więc na nią przygotowani odpowiednio.

Kolorowa jesień życia

Wizerunek osób starszych w oczach osób młodszych często jest ambiwalentny.


Z jednej strony wykazują się niechęcią i obawą przed tym, że kiedyś będą postrzegać świat tak samo jak ich dziadkowie. Z drugiej zaś strony ich postawa charakteryzuje się pozytywnym nastawieniem do osób, którym często wiele zawdzięczają.


Negatywne nastawienie być może wynika z obawy. Młodzi ludzie często boją się zamknięcia umysłowego, nadmiernej religijności, mądrzenia się i zrzędzenia.


Ich marzeniem jest mądrze się zestarzeć. Patrząc jednak na dziadków, zdają sobie sprawę z faktu, że starzenie się nie zawsze jest łaskawe.


Poruszając temat kontaktów międzypokoleniowych warto przyjrzeć się barierom w komunikacji. Współczesne czasy pokazują, że osoby reprezentujące różne pokolenia stosunkowo rzadko kontaktują się ze sobą. Do tego typu spotkań dochodzi jedynie podczas uroczystości rodzinnych. Jakie są przyczyny powstawania tych barier? Najczęściej seniorzy ograniczają swoje życie do sfery domu i rodziny, co może stanowić trudność w nawiązywaniu kontaktów i utrzymywaniu już istniejących.


Warto tutaj wymienić również bariery mentalnościowe, z których rodzi się przekonanie, że w pewnym wieku nie wszystko wypada. Starsi ludzie myśląc w taki sposób zaczynają się zamykać w sobie, stopniowo wycofując się ze strefy publicznej.





I tutaj chciałabym zachęcić młodzież do odrobiny determinacji i chęci. Pomóżmy dziadkom zmienić mentalność i uwierzyć, że w starszym wieku również można czerpać radość z życia towarzyskiego. Zmieńmy myślenie, że dziadkowie powinni wspierać swoje dzieci i wnuki, które mają większe potrzeby i większe wydatki. Zrozummy, że to my, młodzi powinniśmy być wsparciem dla nich. Bardzo ważne w pokonaniu barier pokoleniowych jest nauczenie się otwartości na wzajemne słuchanie, tworzenie atmosfery bycia razem czy budowanie poczucia zaangażowania wobec siebie nawzajem. Zaprośmy dziadków do kina, teatru. Zaproponujmy wspólny spacer, wygospodarujmy trochę czasu, by razem pobyć. Relacje pomiędzy dziadkami a wnukami są bezcenne – to oni obdarowują dzieci bezgraniczną miłością. Ich mądrość i doświadczenie życiowe mają ogromną wartość dla młodego pokolenia. Jako dorosłe już wnuki spróbujmy im za to podziękować, okazując zainteresowanie.