Zazdrość....

Kto nie zna tego uczucia, chyba jest nie z tej ziemi. To negatywne uczucie dopada każdego z nas, niezależnie od wieku. Potrafi zrujnować życie zarówno zazdrośnikowi, jak i jego partnerowi. Mówiąc o zazdrości, nasuwa nam się obraz pary, ale zazdrość może dotyczyć też rzeczy, niekoniecznie osoby, z którą mamy zażyłe relacje. Zazdrość dotyka bardzo często dzieci, gdyż to właśnie one mają spontaniczną skłonność do zazdrości, gdyż bardziej niż dorośli zwracają uwagę na to, co ktoś ma, niż na to, kim jest i w jakiej sytuacji życiowej się znajduje. Weźmy za przykład pierworodne dziecko. To właśnie ono niemal zawsze przechodzi okres zazdrości i buntu, z chwilą, gdy w domu pojawia się rywal w postaci brata czy siostry. W jaki sposób przejawia się zazdrość u dziecka? Obnoszenie się z zazdrości ma różnorakie sposoby. Może to być bardzo ostentacyjne podejście, wtedy łatwo domyślić się o co chodzi. Gorzej jest, gdy dziecko ukrywa swoją zazdrość , wyrażając ją pośrednio w postaci np. agresji, smutku czy płaczliwości. Rodzice powinni dostrzegać przejawy zazdrości u dziecka i przez spokojną rozmowę pomagać mu w pracy nad sobą. Pod żadnym pozorem nie powinno się wyśmiewać, etykietować czy poniżać dziecka, za jego zazdrość słowami typu: '' nie bądź śmieszny, to twój braciszek, zobacz jaki kochany ''….

Nie należy faworyzować żadnego dziecka, okazując, że wolimy bardziej jedno od drugiego np. młodsze nieustannie chwaląc, a starsze - często krytykując.

Zazdrość pojawia się często u dzieci i nastolatków w środowisku szkolnym. Wiele dzieci staje się chorobliwie zazdrosnymi o osiągnięcia innych. Gdy tylko ktoś okaże się od nich w czymkolwiek lepszy, nie mogą się z tym pogodzić.
Tu, my – rodzice powinniśmy również reagować. Mówmy swemu dziecku otwarcie, że nie wymagamy od niego zbyt wiele. Nie oczekujmy, by nasza pociecha we wszystkim była alfą i omegą, miała najlepsze oceny i osiągała sukcesy, gdyż to niemożliwe. Tłumaczmy dziecku że zawsze znajdzie się ktoś od niego lepszy, atrakcyjniejszy, mądrzejszy, bogatszy, itd. Nieustanne porównywanie się z innymi wpędza tylko w kompleksy. Czujemy się wtedy gorsi od innych.

A jak to wygląda w miłości?

Mówi się często, że nie ma miłości bez zazdrości. Odrobina jej nie jest niczym szkodliwym, a często bardzo uroczym. Niestety szybko można przekroczyć granicę. Do czego zmierzam? Problem pojawia się, kiedy zazdrość przybiera niezdrowe rozmiary, a życie dwojga osób koncentruje się na kontrolowaniu partnera. Takie relacje przypominają wtedy życie w klatce, w której brakuje oddechu. Czym się to przejawia? Z pewnością szeregiem destrukcyjnych zachowań typu: liczne pytanie '' gdzie jesteś'', przeglądanie telefonu itp. Zazdrość może wzmacniać relację, jeśli jest dozowana w odpowiednich proporcjach. Inaczej , kiedy jest jej zbyt dużo i jest zbyt silna, wówczas zabija miłość i zaufanie. Warto więc na bieżąco wyjaśniać swoje obawy i słabości i pracować nad sobą. Już na samym początku znajomości, należałoby wyrazić swoje oczekiwania względem siebie nawzajem, mówić otwarcie o zazdrości, zaufaniu i własnych lękach.

Jak widać, zazdrość jest uczuciem, które dopada każdego z nas. Niezależnie czy jesteś małym dzieckiem, któremu urodził się braciszek, czy może uczniem gimnazjum, który ma w klasie kolegę znacznie wyróżniającego się tym, iż osiąga sukcesy, nigdy nie pozwól, by zawładnęła Tobą.

Mroczna strona demokratyzacji mediów

O negatywnym wpływie Internetu wiemy już z pewnością sporo, jednakże z roku na rok pojawiają się nowe tematy, z którymi my dorośli powinniśmy się zapoznać, a niejednokrotnie zmierzyć, zwłaszcza jeśli szkodzą naszym dzieciom.

Dzisiaj chciałabym nawiązać do bardzo popularnego tematu jakim są patotreści. Mamy z nimi do czynienia niemal wszędzie, w każdym środowisku społecznym.

Nie trzeba nawet wychodzić z domu, by przekonać się, jak ogromną siłę ma patostreaming.

Ale zacznijmy może od początku....

Patostreaming jest nadawanym na żywo materiałem, który zawiera przekaz nadzwyczaj wulgarny, poniżający i agresywny. Są to materiały dostępne w sieci, do których każdy młody człowiek z łatwością może sięgnąć. Ten pełen przemocy fizycznej i słownej przekaz, nierzadko nagrywany pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających, trafia w odbiorcę i wpływa negatywnie na jego psychikę. Mimo to, młodzi ludzie ochoczo sięgają do tego typu przekazów.

Dlaczego? Bo taka jest moda, bo to coś normalnego w tych czasach.....?

Rozpowszechnienie takich przekazów sprzyja ich promocji. Nic więc dziwnego, że wiele uczniów i uczennic ma do czynienia z patostreamingiem praktycznie na co dzień. Młodzież doskonale zna najważniejsze nazwiska oraz potrafi przytoczyć ostatnie wydarzenia z udziałem patostreamerów. W sieci znajdziemy mnóstwo niebezpiecznych materiałów mogących wywołać negatywne emocje u odbiorcy. Znajdziemy tam przekazy promujące niebezpieczne zachowania. Zalicza się do nich przede wszystkim pornografię, materiały ukazujące przemoc, a także treści zachęcające do zachowań szkodliwych dla zdrowia.

O problemie patologicznych przekazów w sieci zrobiło się głośno za sprawą tzw. patostreamów, nadawanych w czasie rzeczywistym w serwisie YouTube. Ogromną popularność zyskuje, ciesząca się rozgłosem reklama kontrowersyjnego producenta rajstop, który zaangażował Karolinę P. do promocji. Karolina P. jest ofiarą maltretowania ze strony swojego męża – znanego polityka z Bydgoszczy. Na billboardach, które pojawiły się w naszym kraju, można zobaczyć Karolinę P. ubraną w rajstopy i białą koszulę. Kobieta jest ucharakteryzowana na ofiarę pobicia. Dlaczego reklama ta cieszy się tak ogromną oglądalnością? Czy to aby na pewno za sprawą rajstop? Czy nie chodzi tu raczej o chęć oglądania, czegoś na co panuje przyzwolenie społeczne, a mianowicie manifestowanie przemocy?

Kolejnym tematem, który wywołał ogromne oburzenie naszego społeczeństwa jest sprawa mężczyzn, którzy dla zabawy zamknęli dziecko w pralce i nagrali film ze zdarzenia. Film ten z pełną premedytacją umieścili w serwisie YouTube. Na filmiku widać było płaczące i krzyczące dziecko oraz słychać naśmiewających się z niego dorosłych. Na co liczyli? Na ogromną popularność? Niestety przeliczyli się i to krucho. Po publikacji nagrania, internauci zawiadomili policję.

Drodzy Rodzice, bądźcie czujni, gdyż kilkugodzinne transmisje z libacji alkoholowych czy przemocy fizycznej, z pewnością pozostawiają ślad na psychice młodego człowieka. Często jest tak, że starsi koledzy polecają takie treści, wysyłają linki.

Młodzi ludzie są zdania, że patotreści są łatwą drogę do zarobku. Uważają, że najłatwiej się wypromować za pomocą kontrowersji, gdyż takie właśnie przekazy budzą ciekawość młodego pokolenia.

Nie podlega żadnej dyskusji, że patostreaming ma negatywne skutki na rozwój i psychikę dziecka. Wulgarne, pełne przemocy treści niosą ze sobą ładunek emocjonalny trudny do udźwignięcia przez młode pokolenie. Jest to zjawisko na tyle rozpowszechnione i popularne, że walka z nim musi mieć charakter kompleksowy. Tu nie wystarczy aktywność pojedynczych osób czy instytucji. Podniesienie poziomu świadomości społecznej w zakresie problematyki występowania przemocy w internecie powinno być priorytetowym działaniem każdej szkoły. Zastanówmy się, jak pomóc naszym dzieciom i chronić je przed niebezpiecznym przekazem z sieci? Nie pozwólmy, by Internet dla naszych dzieci stał się strefą wolności, bez ciągłego nadzoru. Trzymajmy rękę na pulsie.