Bez barier

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu osoby niepełnosprawne były zepchnięte poza margines życia społecznego. Nie było mowy o protestach, składaniu postulatów i rozmowach ze stroną rządową o poprawie systemu wsparcia osób dotkniętych niepełnosprawnością. Z biegiem czasu zaczęliśmy coraz głośniej mówić o sprawach dotąd przemilczanych. Stereotypowe myślenie, że rodzinie z dzieckiem niepełnosprawnym należy współczuć odchodzi w zapomnienie.
Jak jest postrzegana osoba niepełnosprawna we współczesnym świecie?
Z całą pewnością inaczej niż kiedyś.
Drodzy Nastolatkowie, postawy wobec osób niepełnosprawnych przenoszone są z pokolenia na pokolenie przez kulturę. Ich modelowanie ma swój początek już we wczesnym dzieciństwie.  Polska znajduje się w dużej grupie krajów, które cechuje populacja osób niepełnosprawnych.  Współczesnej młodzieży przyszło żyć w czasach, w których zaobserwować można ogrom działań zmierzających do stworzenia osobom niepełnosprawnym możliwości uczestniczenia w życiu społecznym . Młodzi ludzie żyją utwierdzeni w przekonaniu, że osoby niepełnosprawne mają takie same prawa, jak ci całkiem sprawni. Stereotypy, że osoba niepełnosprawna jest kimś gorszym odeszły do lamusa. 

 





Traktowanie osoby niepełnosprawnej w sposób podmiotowy jest czymś oczywistym w dzisiejszych czasach. Osoba taka ma możliwość decydowania o sobie i swoim życiu, co w znacznym stopniu wpływa na kształtowanie jej osobowości. 
Niestety stając z boku, jako osoba sprawna, często nie zdajemy sobie sprawy z tego, ile pracy i poświęcenia kosztuje osobę niepełnosprawną i jej rodzinę praca nad sobą. Normalne funkcjonowanie niepełnosprawnej osoby wymaga bowiem sporo wysiłku zarówno z jej strony, jak i ze strony rodziny. Bardzo istotna jest napewno pomoc rodziców, najbliższego otoczenia oraz   pozytywna   socjalizacja   w   okresie  dzieciństwa  i  dorastania. Taka postawa stanowi  element ułatwiający podejmowanie decyzji o aktywności zawodowej i asymilacji społecznej w dorosłym życiu. Dlatego, należą się wielkie brawa wszystkim młodym osobom borykającym się ze swoją niepełnosprawnością, którzy mimo przeciwności losu, idą do przodu, rozwijają się, realizują swoje plany. Po prostu żyją.
Da się również zauważyć, że osoby niepełnosprawne potrafią się cieszyć z najmniejszych sukcesów, są pełne optymizmu i gotowe do walki. Niestety nie zawsze jest to możliwe, gdyż istotny problem w pełnej integracji osób niepełnosprawnych stanowią bariery architektoniczne, transportowe czy sposób komunikowania się. Problem ten szczególnie widać na terenach wiejskich.
Dlatego zachęcam młodzież, by wyszła z odrobiną inicjatywy i chęci i zadbała o swego niepełnosprawnego kolegę i miło spędziła z nim czas.
Być może jest to osoba, która ma nam wiele do powiedzenia ...